“စည်းလုံးညီညွတ်ရေးသာလျှင် တော်လှန်ရေးအောင်ပွဲ၏ တစ်ခုတည်းသော သော့ချက်”

နိုဝင် ၁၅

The Kaladan Post

မြန်မာနိုင်ငံ၏ နွေဦးတော်လှန်ရေးသည် ၂၀၂၁ ခုနှစ် စစ်အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်းမှ စတင်ခဲ့ရာ ယခုအခါ ၄ နှစ်ကျော်ကြာမြင့်လာပြီဖြစ်ပြီး မြန်မာ့သမိုင်းတွင် အရေးကြီးဆုံးသော အလှည့်အပြောင်းတစ်ခုတွင် ရပ်တည်နေပါသည်။ ပြည်သူလူထုတစ်ရပ်လုံး၏ စစ်အာဏာရှင် စနစ်ကို အမြစ်ဖြတ်လိုသည့် ပြင်းပြသောဆန္ဒဖြင့် ပေါ်ပေါက်လာသည့် ဤတော်လှန်ရေးသည် ကြီးမားသည့် စိန်ခေါ်မှုများနှင့် ကြုံတွေ့နေရသော်လည်း မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့် ဆက်လက် ချီတက်နေဆဲဖြစ်သည်။ တော်လှန်ရေးအင်အားစုများသည် စစ်အာဏာရှင် စနစ်ကို အမြစ်ဖြတ်ရန် ပြတ်သားသော ရည်မှန်းချက်ဖြင့် စုစည်းခဲ့ကြသော်လည်း ရေရှည်တိုက်ပွဲဝင်လာရမှု၊ နိုင်ငံရေးနှင့် စစ်ရေးရှုပ်ထွေးမှုများကြောင့် စည်းလုံးညီညွတ်မှု အားနည်းလာခြင်း စသည့် ပြင်းထန်သော စိန်ခေါ်မှုများနှင့် ရင်ဆိုင်နေရပါသည်။ ဤသည်မှာ တော်လှန်ရေး၏ အနာဂတ်အတွက် လွန်စွာစိုးရိမ်စရာ အခြေအနေတစ်ရပ် ဖြစ်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ညီညွတ်မှုမရှိခြင်းကြောင့် စစ်ရေးအရ အားသာချက်ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခြင်းမရှိဘဲ စိုးမိုးထိန်းချုပ်ထားသော နယ်မြေအချို့ကို ရန်သူဖြစ်သည့် စစ်ကောင်စီသို့ ပြန်လည်စွန့်လွှတ်နေရသည့် အခြေအနေများ ပေါ်ပေါက်လာနေခြင်း ပင်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ စစ်ကောင်စီကို အခွင့်ကောင်းယူစေပြီး ပြည်သူလူထု၏ အသက်အိုးအိမ်စည်းစိမ်နှင့် လုံခြုံရေးကို တိုက်ရိုက်ထိခိုက်စေသည့် အကျိုးဆက်ပင် ဖြစ်သည်။

တော်လှန်ရေးကာလ ကြာမြင့်လာသည်နှင့်အမျှ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းအချို့၏ လုပ်ရပ်များ၊ ပြည်သူနှင့် ဆက်ဆံရေး အားနည်းချက်များကြောင့် အရပ်သားပြည်သူများ အကြား စိတ်သဘောထား ကွဲလွဲမှုများ မြင့်တက်လာသည်။ အချို့သော ဒေသများတွင် အရပ်သားများအပေါ် ကြောက်ရွံ့မှုများ ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းနှင့် လွတ်လပ်စွာ ထုတ်ဖော်ပြောဆို ခွင့်များ ဆုံးရှုံးနေရခြင်းတို့သည် တော်လှန်ရေး၏ ပြည်သူ့အင်အားကို ရေရှည်တွင် ဆိုးရွားစွာ ထိခိုက်စေနိုင်ပါသည်။ ထို့အပြင် တော်လှန်ရေးအင်အားစုများ ထူထောင်ထားသော အရပ်ဖက်အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်များသည်လည်း ဗဟိုချုပ်ကိုင်မှုစနစ်ကိုသာ အဓိကထား ကျင့်သုံးနေခြင်းကြောင့် ပြည်သူလူထု၏ ပါဝင်ပတ်သက်ခွင့်နှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်ချမှတ်ခွင့်များ နည်းပါးနေဆဲဖြစ်သည်။ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကို တွန်းလှန်ပြီး ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီကို တည်ဆောက်မည်ဆိုသည့် ရည်မှန်းချက်နှင့် လက်တွေ့ မကိုက်ညီသော အခြေအနေများ ရှိနေခြင်းသည် တော်လှန်ရေး၏ အနှစ်သာရနှင့် ရည်မှန်းချက် ပီပြင်မှုကို ထိခိုက်စေပြီး ပြည်သူ့ယုံကြည်မှုကို လျော့နည်းစေပါသည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် စစ်ကောင်စီသည် ၎င်း၏ အာဏာကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်အတွက် အတုအယောင် ရွေးကောက်ပွဲ ကျင်းပနိုင်ရေးကို စစ်ရေးဗျူဟာတစ်ရပ်အနေဖြင့် အရှိန်မြှင့် ဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးခဲ့သည့် နယ်မြေများ ပြန်လည်ရရှိရေး၊ မြို့ပေါ်နေရာ အနည်းငယ်ကို ပြန်လည်ထိန်းချုပ်ပြီး ရွေးကောက်ပွဲကျင်းပနိုင်သည့် မြို့နယ်အရေအတွက်ကို တိုးမြှင့်ပြရန် ကြိုးစားနေခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ တရားဝင်မှုကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်နှင့် တော်လှန်ရေးကို နိုင်ငံရေးအရ အကျဉ်းချရန် ရည်ရွယ်သည်။ ထို့အပြင် ရှမ်းပြည်နယ်ကဲ့သို့သော ဒေသများတွင် တရုတ်နိုင်ငံ၏ အကူအညီကို ရယူကာ နယ်မြေပြန်လည်ရရှိရေး လုပ်ငန်းများကို ဆောင်ရွက်နေသည်ဟု သတင်းများ ထွက်ပေါ်လျက်ရှိသည်။ စစ်ကိုင်း၊ ချင်း ကဲ့သို့သော ဒေသများတွင် တော်လှန်ရေးအင်အားစုများ ကွဲပြဲမှုရှိနေခြင်းကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး စစ်ကောင်စီက ထိုးစစ်ဆင်ကာ နယ်မြေထိန်းချုပ်မှုများ ပြန်လည်ရရှိရန် ကြိုးပမ်းလာခြင်းသည် ညီညွတ်ရေးမရှိခြင်း၏ အန္တရာယ်ကို ထင်ရှားစွာ ပြသနေပါသည်။ ဤသည်မှာ ရန်သူ့အား အခွင့်အရေးပေးရာရောက်ပြီး တော်လှန်ရေး၏ အရှိန်အဟုန်ကို နှောင့်နှေးစေပါသည်။

ဤစိန်ခေါ်မှုများကို ကျော်လွှားနိုင်ရန်နှင့် တော်လှန်ရေးရည်မှန်းချက်ကို အောင်မြင်စွာ အကောင်အထည်ဖော်နိုင်ရန်အတွက် စည်းလုံးညီညွတ်ရေးသည်သာလျှင် အသက်သွေးကြော ဖြစ်လာနေပြီဖြစ်သည်။ စစ်အာဏာရှင်ကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်နေသော တော်လှန်ရေးအင်အားစုများအားလုံးသည် မိမိတို့၏ အတ္တ၊ အာဏာနှင့် အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ကွဲပြားမှုများကို ဘေးဖယ်ထားကာ စစ်အာဏာရှင်စနစ် အမြစ်ဖြတ်ရေးနှင့် ပြည်သူ့ဆန္ဒနှင့် အညီ ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ ပြည်ထောင်စု တည်ဆောက်ရေး ဟူသော ဘုံရည်မှန်းချက်တစ်ခု တည်းအောက်တွင် ပြန်လည်စုစည်းရန် လိုအပ်ပါသည်။ အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရ (NUG)၊ တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းများ (EAOs) နှင့် ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေး တပ်ဖွဲ့များ (PDFs)၊ ဒေသန္တရ ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့များ (LPDFs) အကြား စစ်ရေးနှင့် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ ပူးပေါင်းညှိနှိုင်းမှု ကော်မတီများကို ပိုမိုခိုင်မာအားကောင်းစေပြီး၊ အချင်းချင်း ပဋိပက္ခများကို ညှိနှိုင်းဖြေရှင်းရေး ယန္တရားဖြင့်သာ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရပါမည်။ သို့မှသာ တော်လှန်ရေး၏ စစ်ရေးစွမ်းရည်နှင့် နိုင်ငံရေးသြဇာကို အမြင့်ဆုံး အခြေအနေတွင် ထိန်းထားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် လက်ရှိ ထူထောင်ထားသော အရပ်ဖက်အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်များတွင် ဗဟိုချုပ်ကိုင်မှုကို လျှော့ချပြီး ဒေသခံပြည်သူလူထု၏ လွတ်လပ်စွာ ပြောဆိုခွင့်၊ ပါဝင်ပတ်သက်ခွင့်နှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်ချမှတ်ခွင့်ကို အာမခံနိုင်မည့် စစ်မှန်သော ဖက်ဒရယ်မူများကို အစပျိုး ကျင့်သုံးရပါမည်။ ဤသည်မှာ နောင်လာမည့် ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စုအတွက် အုတ်မြစ်ချခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ အုပ်ချုပ်ရေးနှင့် ငွေကြေးသုံးစွဲမှု ကိစ္စရပ်များတွင် ပွင့်လင်းမြင်သာမှု (Transparency) နှင့် တာဝန်ယူမှု (Accountability) ကို အပြည့်အဝ ဖော်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ပြည်သူလူထု၏ ယုံကြည်မှုကို ပြန်လည်ရယူရန် အရေးကြီးပါသည်။ ပြည်သူသာ အဓိကဖြစ်သည်ဟူသော ခံယူချက်ဖြင့် တော်လှန်ရေးကို ဦးဆောင်မှသာ ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲသော အောင်ပွဲကို ရယူနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

နိဂုံးချုပ်အနေဖြင့် မြန်မာ့နွေဦးတော်လှန်ရေးသည် အဆုံးအဖြတ်ပေးမည့် ကာလသို့ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာပြီ ဖြစ်သည်။ ဤကာလတွင် တော်လှန်ရေးအင်အားစုများအားလုံးသည် စည်းလုံးညီညွတ်မှုသည်သာ တော်လှန်ရေးအောင်မြင်ရေးအတွက် တစ်ခုတည်းသော သော့ချက်ဖြစ်ကြောင်း နားလည်သဘောပေါက်ပြီး လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ မိမိတို့၏ အာဏာနှင့် အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ကွဲပြားမှုများကို ဘေးဖယ်ထားကာ အမျိုးသားအကျိုးစီးပွားနှင့် ပြည်သူလူထု၏ လွတ်လပ်ငြိမ်းချမ်းသော အနာဂတ်ကိုသာ ရှေ့ရှုပြီး ခိုင်မာပြတ်သားစွာ လက်တွဲပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မှသာ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကို အမြစ်ဖြတ်နိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ထပ်လောင်းတိုက်တွန်းနှိုးဆော်အပ်ပါသည်။ ပြည်သူ့အင်အားကို တည်ဆောက်ပြီး စည်းလုံးညီညွတ်စွာဖြင့်သာ အာဏာရှင်စနစ်ကို အပြီးတိုင် တွန်းလှန်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။